Wydział I
Komunikat nr 5/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Wyrok z dnia 7 lutego 2023 r., I SA/Wr 335/21 (orzeczenie nieprawomocne)
Hasło tematyczne: Podatek dochodowy od osób prawnych, podatkowe postępowanie
Teza: (...) Z brzmienia art. 199a § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) należy wywodzić, iż wystąpienie przez organ podatkowy do sądu powszechnego o ustalenie stosunku prawnego lub prawa stanowi nie uprawnienie, lecz powinność organu podatkowego która dotyczy sytuacji, gdy z dowodów zgromadzonych w toku postępowania wynikają niedające się usunąć w tym postępowaniu wątpliwości. Ustawodawca nie pozostawia zatem dyspozycji organu podatkowego kwestii wystąpienia do sądu powszechnego o ustalenie treści czynności prawnej w sytuacji zaktualizowania się hipotezy normy wyrażonej w art. 199a § 3 O.p. Tak jednoznaczne brzmienie art. 199a § 3 O.p. wynika z tego, iż unormowana we wskazanym przepisie instytucja stanowi realizację wynikającej z art. 121 O.p. zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i w konsekwencji gwarantuje stronom postępowania ocenę zdarzeń cywilnoprawnych tworzących podatkowy stan faktyczny, których zawisłość i stopień skomplikowania może przekraczać kwalifikacje organów podatkowych, przez kompetentny w tych sprawach sąd powszechny.
Komunikat nr 4/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Wyrok z dnia 9 lutego 2023 r., I SA/Wr 461/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Hasło tematyczne: Interpretacje podatkowe, podatek akcyzowy
Teza: W trybie interpretacji indywidualnych rolą organu jest dokonywanie wykładni przepisów prawa podatkowego, a nie wykonywanie doradztwa na rzecz podatników. Udzielanie podatnikom na ich zlecenie porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych stanowi czynność doradztwa podatkowego
Komunikat nr 3/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Wyrok z dnia 4 stycznia 2023 r., I SA/Wr 140/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Hasło tematyczne: Podatkowe postępowanie
Teza: W przypadku złożenia do organu podatkowego podania o wstrzymanie wykonania nieostatecznej decyzji o zabezpieczeniu, właściwym trybem do załatwienia takiego wniosku - wobec braku przepisu, który mógłby stanowić dla organu podstawę dla rozstrzygania w przedmiocie takiego żądania - jest odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 165a § 1 o.p., a nie odmowa wstrzymania wykonania decyzji.
Komunikat nr 2/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Hasło tematyczne: Podatek od towarów i usług
Wyrok z dnia 23 lutego 2023 r., I SA/Wr 500/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Przesłanka przewidziana w treści art. 240 § 1 pkt 11ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz.1325 ze zm.) służy do tego aby w sytuacji, gdy organ podatkowy dokonał błędnej wykładni prawa krajowego będącego implementacją prawa Unii (jakim niewątpliwie są przepisy VAT) w okolicznościach faktycznych sprawy, mógł swoje działanie skorygować stosując prawidłowo wykładnię zgodną z prawem Unii, kierując się zasadą lojalności i koniecznością zapewnienia realizacji zasady pierwszeństwa i zasady skuteczności prawa unijnego. Nie chodzi tylko o realizację pewności prawa, lecz także równości wobec prawa i rządów prawa.
Komunikat nr 1/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Hasło tematyczne: Podatek od towarów i usług
Wyrok z dnia 19 stycznia 2023 r., I SA/Wr 33/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Stypendium doktorskie wypłacone na podstawie umowy pomiędzy Narodowym Centrum Nauki a jednostką naukową oraz w jej następstwie na podstawie umowy pomiędzy jednostką naukową a stypendystą na zasadach finansowania nauki, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).
Komunikat nr 5/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek dochodowy od osób fizycznych
Wyrok z dnia 21 października 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 294/21 (nieprawomocny).
Teza: Pod pojęciem nowej okoliczności, która stanowi przesłankę wznowienia postępowania w oparciu o treść art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.; dalej: O.p.) należy rozumieć oświadczenie woli zawarte w pierwotnie złożonym zeznaniu PIT-36, w którym wykazano kwotę 0 zł w rubryce przeznaczonej na wykazanie podatku z odpłatnego zbycia nieruchomości. Sąd nie podzielił stanowiska organu podatkowego, że okoliczność ta nie jest nowa skoro o ww. zeznaniu można dowiedzieć się z treści decyzji wymiarowej. Wskazano, że organy podatkowe, znając treść pierwotnego zeznania, stwierdziły, że nie można przyjąć, że niewykazanie w nim podatku od zbycia lokalu jest tożsame ze złożeniem właściwego oświadczenia. Zaś nie budzi wątpliwości, że Strony nie złożyły dodatkowego oświadczenia o tym, że przysługuje im "ulga meldunkowa". Dla organu Strona powołała się jedynie na to, że w wyniku odmiennej interpretacji można było przyjąć, że z oświadczeniem będzie tożsame wykazanie kwoty 0 zł w ww. zeznaniu. Sąd zauważył, że z treści uzasadnienia decyzji organu wynika, że organ ten zrobił jedynie zestawienie tabelaryczne składanych przez Skarżących zeznań, wskazując na ich poszczególne pozycje. Nie analizowano wspomnianej przez Strony okoliczności wykazania kwoty 0 zł w rubryce przeznaczonej na wykazanie podatku z odpłatnego zbycia nieruchomości jako oświadczenia woli Skarżących w kwestii zastosowania ulgi meldunkowej. Treść uzasadnienia ww. decyzji nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, że postępowanie organu podatkowego nakierowane było jedynie na stwierdzenie istnienia oświadczenia złożonego w formie odrębnego dokumentu przez Skarżących. Świadczy o tym dobitnie treść uzasadnień decyzji wymiarowych, jak i wznowieniowych. (…) Takie oświadczenie w formie odrębnego dokumentu nie zostało złożone, czego Skarżący nie kwestionują. Jednakże chybionym jest – zdaniem Sądu - twierdzenie organu podatkowego, że nawet jeżeli organ podatkowy prowadzący postepowanie wymiarowe nie rozważał wszystkich okoliczności faktycznych w sprawie, to należy przyjąć domniemanie, że i tak tego typu okoliczności rozważał. Ten rodzaj argumentacji w konsekwencji przyczynia się do stworzenia domniemania, które nie wynika z treści przepisów prawa. Sąd zauważył, że nie można bowiem uznać, że jeżeli organ podatkowy nie rozważał okoliczności faktycznej w konkretnym kontekście prawnym co wynika wyraźnie z treści uzasadnienia decyzji to pomimo to należy przyjąć, że taka okoliczność była przez ten organ rozważana. W istocie organ podatkowy nie mógł zauważyć ww. okoliczności, zważywszy na to, że ani organ podatkowy ani podatnicy nie wiedzieli, że tego typu okoliczność spełnia wymogi oświadczenia pozwalającego na skorzystanie z ww. ulgi meldunkowej w czym ich utwierdzało orzecznictwo sądowe. I nie jest to kwestia zmiany wykładni prawa lecz poszerzenia percepcji stron procesu co do istnienia okoliczności mogących mieć i w istocie mających wpływ i to istotny na wynik rozstrzygnięcia. Na takie spojrzenie rozumienia przesłanki z art. 240 § 1 pkt 5 O.p. wpływa wspomniany wyżej kontekst orzeczniczy, który doprowadził do krzywdy osób, które powinny były mieć możliwość skorzystania z przedmiotowej ulgi meldunkowej, jak również wspomniany wcześniej aspekt konstytucyjny co do braku respektowania przez ustawodawcę precyzji i jasności przepisów prawa podatkowego oraz naruszenia zasady proporcjonalności. W konsekwencji uznano, że doszło do naruszenia art. 240 § 1 pkt 5 O.p. a w konsekwencji do naruszenia art. 245 § 1 pkt 2 O.p. w zw. z art. 244 § 1 i art. 233 § 1 pkt 1 O.p. w zw. z art. 2 Konstytucji RP i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 4/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek dochodowy od osób prawnych
Wyrok z dnia 17 czerwca 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 102/21 (prawomocny)
Teza: Rekompensata otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406).
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2021 r. sygnatura akt II FSK 1276/21 oddalający skargę kasacyjną
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 3/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek od towarów i usług, sankcja
Wyrok z dnia 17 czerwca 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 448/19 (prawomocny)
Teza: Mając na uwadze stanowisko wyrażone przez TSUE, w szczególności w pkt 34 i pkt 35 wyroku w sprawie C-935/19, EU:C:2021:287, jak i stanowisko prezentowane w wyroku w sprawie C-564/15, EU:C:2017:302, odnoszące się do regulacji węgierskiej jako spełniającej wymóg prawa unijnego, przepis art. 112b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) jest sprzeczny z prawem unijnym, tj. art. 273 2006/112/WE Rady z 28.11.2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 2006 r. Nr L 347 s.1 ze zm.) oraz zasadą proporcjonalności. Jak bowiem wskazano wyżej przepis ten nie zawiera żadnych norm kompetencyjnych, pozwalających organom podatkowym zbadać okoliczności sprawy pod kątem miarkowania wysokości sankcji w celu zapewnienia, by sankcja ta nie wykraczała poza to, co jest niezbędne do realizacji celów polegających na zapewnieniu prawidłowego poboru podatku i zapobieganiu oszustwom podatkowym. Nie oznacza to jednak, że organ podatkowy był zobowiązany do stosowania tej sankcji w okolicznościach przedmiotowej sprawy wbrew prawu unijnemu.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 2/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek od nieruchomości
Wyrok z dnia 20 maja 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 690/20 (prawomocny)
Teza: Statek żeglugi śródlądowej, który ze swej istoty ma mobilny charakter przez fakt jedynie, że pełni funkcję pomostu nie stanowi budowli hydrotechnicznej czyli budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.) a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 1/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek od towarów i usług,
Wyrok z dnia 13 maja 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 295/19 (prawomocny)
Teza: Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności z mocy prawa, tj. z dniem 1 stycznia 2019 r. stanowi odrębną czynność podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2017 poz. 1221 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). W takiej sytuacji Gmina działa w charakterze podatnika VAT, stosownie do treści art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.