Wydział I

Komunikat nr 5/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.

Wyrok z dnia 7 lutego 2023 r., I SA/Wr 335/21 (orzeczenie nieprawomocne)

Hasło tematyczne: Podatek dochodowy od osób prawnych, podatkowe postępowanie

Teza: (...) Z brzmienia art. 199a § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) należy wywodzić, iż wystąpienie przez organ podatkowy do sądu powszechnego o ustalenie stosunku prawnego lub prawa stanowi nie uprawnienie, lecz powinność organu podatkowego która dotyczy sytuacji, gdy z dowodów zgromadzonych w toku postępowania wynikają niedające się usunąć w tym postępowaniu wątpliwości. Ustawodawca nie pozostawia zatem dyspozycji organu podatkowego kwestii wystąpienia do sądu powszechnego o ustalenie treści czynności prawnej w sytuacji zaktualizowania się hipotezy normy wyrażonej w art. 199a § 3 O.p. Tak jednoznaczne brzmienie art. 199a § 3 O.p. wynika z tego, iż unormowana we wskazanym przepisie instytucja stanowi realizację wynikającej z art. 121 O.p. zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i w konsekwencji gwarantuje stronom postępowania ocenę zdarzeń cywilnoprawnych tworzących podatkowy stan faktyczny, których zawisłość i stopień skomplikowania może przekraczać kwalifikacje organów podatkowych, przez kompetentny w tych sprawach sąd powszechny.

Link do wyroku

Komunikat nr 4/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.

Wyrok z dnia 9 lutego 2023 r., I SA/Wr 461/22 (orzeczenie nieprawomocne)

Hasło tematyczne: Interpretacje podatkowe, podatek akcyzowy

Teza: W trybie interpretacji indywidualnych rolą organu jest dokonywanie wykładni przepisów prawa podatkowego, a nie wykonywanie doradztwa na rzecz podatników. Udzielanie podatnikom na ich zlecenie porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych stanowi czynność doradztwa podatkowego

Link do wyroku

Komunikat nr 3/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.

Wyrok z dnia 4 stycznia 2023 r., I SA/Wr 140/22 (orzeczenie nieprawomocne)

Hasło tematyczne: Podatkowe postępowanie

Teza: W przypadku złożenia do organu podatkowego podania o wstrzymanie wykonania nieostatecznej decyzji o zabezpieczeniu, właściwym trybem do załatwienia takiego wniosku - wobec braku przepisu, który mógłby stanowić dla organu podstawę dla rozstrzygania w przedmiocie takiego żądania - jest odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 165a § 1 o.p., a nie odmowa wstrzymania wykonania decyzji.

Link do wyroku

Komunikat nr 2/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.

Hasło tematyczne: Podatek od towarów i usług

Wyrok z dnia 23 lutego 2023 r., I SA/Wr 500/22 (orzeczenie nieprawomocne)

Teza: Przesłanka przewidziana w treści art. 240 § 1 pkt 11ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz.1325 ze zm.) służy do tego aby w sytuacji, gdy organ podatkowy dokonał błędnej wykładni prawa krajowego będącego implementacją prawa Unii (jakim niewątpliwie są przepisy VAT) w okolicznościach faktycznych sprawy, mógł swoje działanie skorygować stosując prawidłowo wykładnię zgodną z prawem Unii, kierując się zasadą lojalności i koniecznością zapewnienia realizacji zasady pierwszeństwa i zasady skuteczności prawa unijnego. Nie chodzi tylko o realizację pewności prawa, lecz także równości wobec prawa i rządów prawa.

Link do wyroku

Komunikat nr 1/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.

Hasło tematyczne: Podatek od towarów i usług

Wyrok z dnia 19 stycznia 2023 r., I SA/Wr 33/22 (orzeczenie nieprawomocne)

Teza: Stypendium doktorskie wypłacone na podstawie umowy pomiędzy Narodowym Centrum Nauki a jednostką naukową oraz w jej następstwie na podstawie umowy pomiędzy jednostką naukową a stypendystą na zasadach finansowania nauki, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Link do wyroku

Komunikat nr 5/I/2022: 17 marca 2022 r.

Hasła tematyczne: podatek dochodowy od osób fizycznych

Wyrok z dnia 21 października 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 294/21 (nieprawomocny).

Teza: Pod pojęciem nowej okoliczności, która stanowi przesłankę wznowienia postępowania w oparciu o treść art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.; dalej: O.p.) należy rozumieć oświadczenie woli zawarte w pierwotnie złożonym zeznaniu PIT-36, w którym wykazano kwotę 0 zł w rubryce przeznaczonej na wykazanie podatku z odpłatnego zbycia nieruchomości. Sąd nie podzielił stanowiska organu podatkowego, że okoliczność ta nie jest nowa skoro o ww. zeznaniu można dowiedzieć się z treści decyzji wymiarowej. Wskazano, że organy podatkowe, znając treść pierwotnego zeznania, stwierdziły, że nie można przyjąć, że niewykazanie w nim podatku od zbycia lokalu jest tożsame ze złożeniem właściwego oświadczenia. Zaś nie budzi wątpliwości, że Strony nie złożyły dodatkowego oświadczenia o tym, że przysługuje im "ulga meldunkowa". Dla organu Strona powołała się jedynie na to, że w wyniku odmiennej interpretacji można było przyjąć, że z oświadczeniem będzie tożsame wykazanie kwoty 0 zł w ww. zeznaniu. Sąd zauważył, że z treści uzasadnienia decyzji organu wynika, że organ ten zrobił jedynie zestawienie tabelaryczne składanych przez Skarżących zeznań, wskazując na ich poszczególne pozycje. Nie analizowano wspomnianej przez Strony okoliczności wykazania kwoty 0 zł w rubryce przeznaczonej na wykazanie podatku z odpłatnego zbycia nieruchomości jako oświadczenia woli Skarżących w kwestii zastosowania ulgi meldunkowej. Treść uzasadnienia ww. decyzji nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, że postępowanie organu podatkowego nakierowane było jedynie na stwierdzenie istnienia oświadczenia złożonego w formie odrębnego dokumentu przez Skarżących. Świadczy o tym dobitnie treść uzasadnień decyzji wymiarowych, jak i wznowieniowych. (…) Takie oświadczenie w formie odrębnego dokumentu nie zostało złożone, czego Skarżący nie kwestionują. Jednakże chybionym jest – zdaniem Sądu - twierdzenie organu podatkowego, że nawet jeżeli organ podatkowy prowadzący postepowanie wymiarowe nie rozważał wszystkich okoliczności faktycznych w sprawie, to należy przyjąć domniemanie, że i tak tego typu okoliczności rozważał. Ten rodzaj argumentacji w konsekwencji przyczynia się do stworzenia domniemania, które nie wynika z treści przepisów prawa. Sąd zauważył, że nie można bowiem uznać, że jeżeli organ podatkowy nie rozważał okoliczności faktycznej w konkretnym kontekście prawnym co wynika wyraźnie z treści uzasadnienia decyzji to pomimo to należy przyjąć, że taka okoliczność była przez ten organ rozważana. W istocie organ podatkowy nie mógł zauważyć ww. okoliczności, zważywszy na to, że ani organ podatkowy ani podatnicy nie wiedzieli, że tego typu okoliczność spełnia wymogi oświadczenia pozwalającego na skorzystanie z ww. ulgi meldunkowej w czym ich utwierdzało orzecznictwo sądowe. I nie jest to kwestia zmiany wykładni prawa lecz poszerzenia percepcji stron procesu co do istnienia okoliczności mogących mieć i w istocie mających wpływ i to istotny na wynik rozstrzygnięcia. Na takie spojrzenie rozumienia przesłanki z art. 240 § 1 pkt 5 O.p. wpływa wspomniany wyżej kontekst orzeczniczy, który doprowadził do krzywdy osób, które powinny były mieć możliwość skorzystania z przedmiotowej ulgi meldunkowej, jak również wspomniany wcześniej aspekt konstytucyjny co do braku respektowania przez ustawodawcę precyzji i jasności przepisów prawa podatkowego oraz naruszenia zasady proporcjonalności. W konsekwencji uznano, że doszło do naruszenia art. 240 § 1 pkt 5 O.p. a w konsekwencji do naruszenia art. 245 § 1 pkt 2 O.p. w zw. z art. 244 § 1 i art. 233 § 1 pkt 1 O.p. w zw. z art. 2 Konstytucji RP i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.