Wydział I
Wydział I
Komunikat nr 4/XI/2024 z dnia 12 listopada 2024 r.
Wyrok z dnia 10 października 2024 r. sygn. akt I SA/Wr 282/24 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Instytucja wyłączenia dostępu do akt sprawy na podstawie art. 179 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2022 r., poz. 2651 ze zm.) nie służy eliminowaniu z akt sprawy zbędnych dokumentów czyli takich, które nie mają znaczenia dla wyjaśnienia sprawy.
Link: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/5E8E286A5A
Komunikat nr 3/XI/2024 z dnia 12 listopada 2024 r.
Wyrok z dnia 19 września 2024 r. sygn. akt I SA/Wr 208/24 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: W świetle art. 99 i art. 109 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2024 r. poz. 935), samo ogłoszenie alarmu przeciwpowodziowego na terenie miasta, w którym siedzibę ma sąd, nie stanowi przesłanki do odroczenia rozprawy. Konieczne jest, aby ze znanych sądowi okoliczności wynikało, że nieobecność strony lub jej pełnomocnika na rozprawie została wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć.
Link: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/8BD8963D22
Komunikat nr 2/XI/2024 z dnia 12 listopada 2024 r.
Wyrok z dnia 6 czerwca 2024 r. sygn. akt I SA/Wr 623/23 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Za rażące należy uznać takie działanie organów podatkowych obu instancji, które pomijają w swoich rozstrzygnięciach prawomocne orzeczenie sądowe, co jest zaprzeczeniem demokratycznego państwa prawa, w ramach którego organy podatkowe pełnią rolę służebną wobec obywateli. Takie działanie nie może być akceptowane przez Sąd albowiem również godzi ono w dobro wymiaru sprawiedliwości, którego sąd administracyjny jest częścią. Zaś rolą sądu administracyjnego jest stać na straży obowiązującego porządku prawa i zapobiegać aktom władzy mającym znamiona jego anarchizacji.
Link: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4B56A03677
Komunikat nr 1/XI/2024 z dnia 12 listopada 2024 r.
Wyrok z dnia 18 kwietnia 2024 r. sygn. akt I SA/Wr 208/21 (orzeczenie prawomocne)
Teza: Cofnięcie skargi przez stronę po wydaniu wyroku przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na skutek pytania prejudycjalnego sądu administracyjnego jest niedopuszczalne albowiem stanowi obejście prawa unijnego, tj. art. 267 zdanie drugie Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zw. z art. 4 ust. 3 i art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej.
Link: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/91942C2F74
Komunikat nr 9/VI/2024 z dnia 24 czerwca 2024 r.
Wyrok z dnia 3 sierpnia 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 202/23 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) wydatki związane z organizacją w zakresie strategii społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) imprez takich jak np. konkursy świąteczne, zawody sportowe itp., w części dotyczącej osób niebędących pracownikami (członkowie ich rodzin), mają pośredni związek z wykonywaną przez spółkę działalnością gospodarczą i przysługuje od nich prawo do odliczenia VAT.
Z kolei wydatki na wydarzenia, które mają na celu motywowanie pracowników spółki do tworzenia/udoskonalania czy reklamy oferowanych przez nią produktów, działań racjonalizatorskich lub wynalazczych mają bezpośredni wpływ na czynności opodatkowane i przysługuje od nich prawo do odliczenia VAT.
Komunikat nr 8/VI/2024 z dnia 24 czerwca 2024 r.
Wyrok z dnia 14 września 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 952/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Za błędną i niezgodną z art. 14c § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) należy uznać praktykę organu podatkowego sprowadzającą się do anonimizacji danych osobowych zawartych w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej doręczonej wnioskodawcy.
Komunikat nr 7/VI/2024 z dnia 24 czerwca 2024 r.
Wyrok z dnia 19 października 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 681/21 (orzeczenie prawomocne)
Teza: 1. Skoro odpowiedzialność firmującego została unormowana w art. 113 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) wedle którego będzie miała ona miejsce, gdy nieuregulowane przez podatnika (firmanta) zobowiązanie stanie się zaległością podatkową, to w sytuacji powstania zaległości podatkowej w podatku VAT zastosowanie winny znaleźć przede wszystkim te przepisy i wynikające z nich rozwiązania prawne, nie zaś art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
2. Wydanie decyzji na rzecz właściwego podatnika wraz z ewentualnością orzeczenia o odpowiedzialności subsydiarnej firmującej stanowi wystarczające zabezpieczenie interesów fiskalnych Skarbu Państwa i zarazem zachowania neutralności podatku VAT a nazbyt formalistyczne zastosowanie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), bez uwzględnienia szczególnych okoliczności sprawy, może skutkować dwukrotnym obciążeniem podatkiem VAT należnym z tytułu jednej i tej sprzedaży, a tym samym naruszać zasadę neutralności tego podatku.
Komunikat nr 6/VI/2024 z dnia 24 czerwca 2024 r.
Wyrok z dnia 23 listopada 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 319/23 (orzeczenie prawomocne)
Teza: Wbrew stanowisku organu z art. 14r § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) nie wynika, aby wspólny wniosek miał dotyczyć jednolitych skutków podatkowych dla wszystkich zainteresowanych. Stawia on tylko wymóg uczestniczenia w tym samym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym.
Komunikat nr 5/VI/2024 z dnia 24 czerwca 2024 r.
Wyrok z dnia 16 listopada 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 547/23 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Sąd dokonując wykładni prounijnej art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931) w zw. z art. 66 dyrektywy Rady z dnia 28 listopada 2006 r. Nr 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr L 347, s.) ab initio uznał, że brzmienie ww. przepisu krajowego powinno być następujące: „obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług określonych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41.
Komunikat nr 4/VI/2024 z dnia 24 czerwca 2024 r.
Wyrok z dnia 13 lutego 2024 r. sygn. akt I SA/Wr 711/23 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Okoliczność, że dana usługa nie ma charakteru samoistnego, w tym sensie, że pełni funkcję towarzyszącą i pomocniczą (służebną) przy realizacji innej usługi kulturalnej, sama w sobie, nie wyklucza a limine uznania jej także za usługę kulturalną w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) oraz art. 132 ust. 1 lit. n) dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE z dnia 11 grudnia 2006 r. nr L 347, s. 1).
Komunikat nr 3/II/2024 z dnia 14 marca 2024 r.
Wyrok z dnia 12 września 2023 r., I SA/Wr 189/23 (orzeczenie prawomocne)
Hasło tematyczne: Podatek od towarów i usług
Teza: W konflikcie z zasadą ochrony prawa własności (art. 21 ust. 1, art. 64 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 17 ust. 1 w zw. z art. 51 ust. 1 Karty praw podstawowych UE – Dz. Urz. UE. z dnia 14 grudnia 2007 r. Nr C 303, s.1), jak i z prawem do dobrej administracji (art. 2 Konstytucji RP oraz art. 41 ust. 1 w zw. z art. 51 ust. 1 Karty), pozostaje takie postepowanie organów podatkowych, którego konsekwencją jest przedłużanie podatnikowi terminu zwrotu VAT, dokonywane wielokrotnie w ciągu kilku lat, co faktycznie pozbawia go możliwości dysponowania w tym czasie znacznym kapitałem pieniężnym, a tym samym narusza zasadę neutralności VAT. Takie działanie narusza również zasadę zaufania do organów podatkowych oraz zasadę przekonywania, wyrażonych odpowiednio w art. 121 § 1 i art. 124 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).
Komunikat nr 2/II/2024 z dnia 14 marca 2024 r.
Wyrok z dnia 12 października 2023 r., I SA/Wr 198/23 (orzeczenie prawomocne)
Hasło tematyczne: Postępowanie egzekucyjne/Podatek od towarów i usług
Teza: W sprawach wchodzących w zakres stosowania UE na postanowienie wydane w trybie art. 166a § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r., poz. 479) przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r., poz. 1634) w oparciu o normy prawa konstytucyjnego, unijnego i międzynarodowego.
Komunikat nr 1/II/2024 z dnia 14 marca 2024 r.
Wyrok z dnia 19 października 2023 r., I SA/Wr 673/22 (orzeczenie prawomocne)
Hasło tematyczne: Podatek od nieruchomości
Teza: 1. Pozbawienie przedsiębiorcy na mocy uchwały rady gminy zwolnienia w podatku od nieruchomości ze względu na to, że przedsiębiorca dokonał przekształcenia lub reorganizacji formy prawnej prowadzonej działalności po pierwsze nie znajduje podstawy w art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 70), po drugie nie wynika z wymogów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. U. UE L Nr 352, str. 1), a także stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą wolności działalności gospodarczej i korelującą z nią regulacją ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.), dotyczącą przekształceń przedsiębiorcy w spółkę i przekształceń spółek, a także ogólnymi zasadami następstwa wynikającymi z art. 93a Ordynacji podatkowej.
2. Przewidziana w uchwale rady gminy sankcja w postaci całkowitej utraty prawa do zwolnienia w podatku od nieruchomości (prawa do pomocy de minimis) jest sankcją niewspółmierną do stopnia uchybienia obowiązkowi sprawozdawczemu podatnika, przy braku uwzględnienia przyczyny uchybienia oraz braku uwzględnienia czy nowa inwestycja (będąca w istocie uzasadnieniem dla przyznania zwolnienia w podatku od nieruchomości) została utrzymana, a zatem bez wzięcia pod uwagę czy cel/przyczyna udzielenia zwolnienia od podatku w istocie nadal istnieje. Sankcja taka narusza wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z ze zm.) zasadę proporcjonalności.
3. W przypadku podatku od nieruchomości art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 70) nie nadaje radzie gminy kompetencji do określenia terminu zapłaty tego podatku, jak również do regulowania sposobu naliczania odsetek za zwłokę.
Komunikat nr 5/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Wyrok z dnia 7 lutego 2023 r., I SA/Wr 335/21 (orzeczenie nieprawomocne)
Hasło tematyczne: Podatek dochodowy od osób prawnych, podatkowe postępowanie
Teza: (...) Z brzmienia art. 199a § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) należy wywodzić, iż wystąpienie przez organ podatkowy do sądu powszechnego o ustalenie stosunku prawnego lub prawa stanowi nie uprawnienie, lecz powinność organu podatkowego która dotyczy sytuacji, gdy z dowodów zgromadzonych w toku postępowania wynikają niedające się usunąć w tym postępowaniu wątpliwości. Ustawodawca nie pozostawia zatem dyspozycji organu podatkowego kwestii wystąpienia do sądu powszechnego o ustalenie treści czynności prawnej w sytuacji zaktualizowania się hipotezy normy wyrażonej w art. 199a § 3 O.p. Tak jednoznaczne brzmienie art. 199a § 3 O.p. wynika z tego, iż unormowana we wskazanym przepisie instytucja stanowi realizację wynikającej z art. 121 O.p. zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i w konsekwencji gwarantuje stronom postępowania ocenę zdarzeń cywilnoprawnych tworzących podatkowy stan faktyczny, których zawisłość i stopień skomplikowania może przekraczać kwalifikacje organów podatkowych, przez kompetentny w tych sprawach sąd powszechny.
Komunikat nr 4/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Wyrok z dnia 9 lutego 2023 r., I SA/Wr 461/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Hasło tematyczne: Interpretacje podatkowe, podatek akcyzowy
Teza: W trybie interpretacji indywidualnych rolą organu jest dokonywanie wykładni przepisów prawa podatkowego, a nie wykonywanie doradztwa na rzecz podatników. Udzielanie podatnikom na ich zlecenie porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych stanowi czynność doradztwa podatkowego
Komunikat nr 3/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Wyrok z dnia 4 stycznia 2023 r., I SA/Wr 140/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Hasło tematyczne: Podatkowe postępowanie
Teza: W przypadku złożenia do organu podatkowego podania o wstrzymanie wykonania nieostatecznej decyzji o zabezpieczeniu, właściwym trybem do załatwienia takiego wniosku - wobec braku przepisu, który mógłby stanowić dla organu podstawę dla rozstrzygania w przedmiocie takiego żądania - jest odmowa wszczęcia postępowania na podstawie art. 165a § 1 o.p., a nie odmowa wstrzymania wykonania decyzji.
Komunikat nr 2/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Hasło tematyczne: Podatek od towarów i usług
Wyrok z dnia 23 lutego 2023 r., I SA/Wr 500/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Przesłanka przewidziana w treści art. 240 § 1 pkt 11ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz.1325 ze zm.) służy do tego aby w sytuacji, gdy organ podatkowy dokonał błędnej wykładni prawa krajowego będącego implementacją prawa Unii (jakim niewątpliwie są przepisy VAT) w okolicznościach faktycznych sprawy, mógł swoje działanie skorygować stosując prawidłowo wykładnię zgodną z prawem Unii, kierując się zasadą lojalności i koniecznością zapewnienia realizacji zasady pierwszeństwa i zasady skuteczności prawa unijnego. Nie chodzi tylko o realizację pewności prawa, lecz także równości wobec prawa i rządów prawa.
Komunikat nr 1/V/2023 z dnia 29 maja 2023 r.
Hasło tematyczne: Podatek od towarów i usług
Wyrok z dnia 19 stycznia 2023 r., I SA/Wr 33/22 (orzeczenie nieprawomocne)
Teza: Stypendium doktorskie wypłacone na podstawie umowy pomiędzy Narodowym Centrum Nauki a jednostką naukową oraz w jej następstwie na podstawie umowy pomiędzy jednostką naukową a stypendystą na zasadach finansowania nauki, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).
Komunikat nr 5/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek dochodowy od osób fizycznych
Wyrok z dnia 21 października 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 294/21 (nieprawomocny).
Teza: Pod pojęciem nowej okoliczności, która stanowi przesłankę wznowienia postępowania w oparciu o treść art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.; dalej: O.p.) należy rozumieć oświadczenie woli zawarte w pierwotnie złożonym zeznaniu PIT-36, w którym wykazano kwotę 0 zł w rubryce przeznaczonej na wykazanie podatku z odpłatnego zbycia nieruchomości. Sąd nie podzielił stanowiska organu podatkowego, że okoliczność ta nie jest nowa skoro o ww. zeznaniu można dowiedzieć się z treści decyzji wymiarowej. Wskazano, że organy podatkowe, znając treść pierwotnego zeznania, stwierdziły, że nie można przyjąć, że niewykazanie w nim podatku od zbycia lokalu jest tożsame ze złożeniem właściwego oświadczenia. Zaś nie budzi wątpliwości, że Strony nie złożyły dodatkowego oświadczenia o tym, że przysługuje im "ulga meldunkowa". Dla organu Strona powołała się jedynie na to, że w wyniku odmiennej interpretacji można było przyjąć, że z oświadczeniem będzie tożsame wykazanie kwoty 0 zł w ww. zeznaniu. Sąd zauważył, że z treści uzasadnienia decyzji organu wynika, że organ ten zrobił jedynie zestawienie tabelaryczne składanych przez Skarżących zeznań, wskazując na ich poszczególne pozycje. Nie analizowano wspomnianej przez Strony okoliczności wykazania kwoty 0 zł w rubryce przeznaczonej na wykazanie podatku z odpłatnego zbycia nieruchomości jako oświadczenia woli Skarżących w kwestii zastosowania ulgi meldunkowej. Treść uzasadnienia ww. decyzji nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, że postępowanie organu podatkowego nakierowane było jedynie na stwierdzenie istnienia oświadczenia złożonego w formie odrębnego dokumentu przez Skarżących. Świadczy o tym dobitnie treść uzasadnień decyzji wymiarowych, jak i wznowieniowych. (…) Takie oświadczenie w formie odrębnego dokumentu nie zostało złożone, czego Skarżący nie kwestionują. Jednakże chybionym jest – zdaniem Sądu - twierdzenie organu podatkowego, że nawet jeżeli organ podatkowy prowadzący postepowanie wymiarowe nie rozważał wszystkich okoliczności faktycznych w sprawie, to należy przyjąć domniemanie, że i tak tego typu okoliczności rozważał. Ten rodzaj argumentacji w konsekwencji przyczynia się do stworzenia domniemania, które nie wynika z treści przepisów prawa. Sąd zauważył, że nie można bowiem uznać, że jeżeli organ podatkowy nie rozważał okoliczności faktycznej w konkretnym kontekście prawnym co wynika wyraźnie z treści uzasadnienia decyzji to pomimo to należy przyjąć, że taka okoliczność była przez ten organ rozważana. W istocie organ podatkowy nie mógł zauważyć ww. okoliczności, zważywszy na to, że ani organ podatkowy ani podatnicy nie wiedzieli, że tego typu okoliczność spełnia wymogi oświadczenia pozwalającego na skorzystanie z ww. ulgi meldunkowej w czym ich utwierdzało orzecznictwo sądowe. I nie jest to kwestia zmiany wykładni prawa lecz poszerzenia percepcji stron procesu co do istnienia okoliczności mogących mieć i w istocie mających wpływ i to istotny na wynik rozstrzygnięcia. Na takie spojrzenie rozumienia przesłanki z art. 240 § 1 pkt 5 O.p. wpływa wspomniany wyżej kontekst orzeczniczy, który doprowadził do krzywdy osób, które powinny były mieć możliwość skorzystania z przedmiotowej ulgi meldunkowej, jak również wspomniany wcześniej aspekt konstytucyjny co do braku respektowania przez ustawodawcę precyzji i jasności przepisów prawa podatkowego oraz naruszenia zasady proporcjonalności. W konsekwencji uznano, że doszło do naruszenia art. 240 § 1 pkt 5 O.p. a w konsekwencji do naruszenia art. 245 § 1 pkt 2 O.p. w zw. z art. 244 § 1 i art. 233 § 1 pkt 1 O.p. w zw. z art. 2 Konstytucji RP i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 4/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek dochodowy od osób prawnych
Wyrok z dnia 17 czerwca 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 102/21 (prawomocny)
Teza: Rekompensata otrzymana przez Spółkę od Prezesa URE z tytułu przenoszenia kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorze lub podsektorach energochłonnych jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406).
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2021 r. sygnatura akt II FSK 1276/21 oddalający skargę kasacyjną
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 3/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek od towarów i usług, sankcja
Wyrok z dnia 17 czerwca 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 448/19 (prawomocny)
Teza: Mając na uwadze stanowisko wyrażone przez TSUE, w szczególności w pkt 34 i pkt 35 wyroku w sprawie C-935/19, EU:C:2021:287, jak i stanowisko prezentowane w wyroku w sprawie C-564/15, EU:C:2017:302, odnoszące się do regulacji węgierskiej jako spełniającej wymóg prawa unijnego, przepis art. 112b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) jest sprzeczny z prawem unijnym, tj. art. 273 2006/112/WE Rady z 28.11.2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z 2006 r. Nr L 347 s.1 ze zm.) oraz zasadą proporcjonalności. Jak bowiem wskazano wyżej przepis ten nie zawiera żadnych norm kompetencyjnych, pozwalających organom podatkowym zbadać okoliczności sprawy pod kątem miarkowania wysokości sankcji w celu zapewnienia, by sankcja ta nie wykraczała poza to, co jest niezbędne do realizacji celów polegających na zapewnieniu prawidłowego poboru podatku i zapobieganiu oszustwom podatkowym. Nie oznacza to jednak, że organ podatkowy był zobowiązany do stosowania tej sankcji w okolicznościach przedmiotowej sprawy wbrew prawu unijnemu.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 2/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek od nieruchomości
Wyrok z dnia 20 maja 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 690/20 (prawomocny)
Teza: Statek żeglugi śródlądowej, który ze swej istoty ma mobilny charakter przez fakt jedynie, że pełni funkcję pomostu nie stanowi budowli hydrotechnicznej czyli budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.) a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.
Komunikat nr 1/I/2022: 17 marca 2022 r.
Hasła tematyczne: podatek od towarów i usług,
Wyrok z dnia 13 maja 2021 r. sygnatura akt I SA/Wr 295/19 (prawomocny)
Teza: Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności z mocy prawa, tj. z dniem 1 stycznia 2019 r. stanowi odrębną czynność podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2017 poz. 1221 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). W takiej sytuacji Gmina działa w charakterze podatnika VAT, stosownie do treści art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.
W poniższym linku znajduje się dostęp do treści wyroku.